z jesienią mi do twarzy..

W związku z tym, że od dziś zaczyna się nasza cuuudowna jesień, postanowiłam trochę powalczyć z brzydką aurą a co za tym idzie-depresją jesienną ;). Będąc na spacerku skubnęłam Panią lato, która mnie skutecznie broni, przed niechciana chandrą :).

Witam serdecznie :)

W końcu się udało :), ja analfabeta komputerowy, skusiłam się na to by pokazać coś swojego, coś wymarzonego, a zarazem taką moją wewnętrzną pakamerkę, skrzętnie skrywaną do tej pory:). Dlaczego dopiero teraz? Bo przeszłam psychoterapie :), żartuję, gdy w dzieciństwie mówiłam mamie, ze chciałabym być KWIACIARKĄ ;) lub ewentualnie szatniarką, nie traktowała mnie poważnie ( ciekawe dlaczego? :), stąd-myślę ten odległy czas mojego rozwoju florystyczno-kombinatorskiego :).Zajmie mi chwilkę okiełznanie tego bloggerowego potwora :), ale mam nadzieję, że za niedługi czas zobaczycie moje prace. cmok